МАҚОЛАЛАР

Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилган: “Қасамки, агар (берган неъматларимга) шукр қилсаниз, албатта (уларни янада) зиёда қилурман. Борди-ю ношукрчилик қилсангиз, албатта, азобим (ҳам) жуда қаттикдир” (Иброҳим, 7). Неъматнинг салмоғига яраша шукр лозимдир. Баъзи неъматларнинг шукри тилда “алҳамду лиллаҳ” дейиш билан адо бўлса, бошқа хил неъматлар ҳам борки, улар­нинг шукрини адо этишда …

Ислом динимизни пок сақлашда, бегона ёт ақидалардан тозалашда мужтаҳид уламоларимиз, хусусан, диёримиздан етишиб чиққан Насафий алломалар кўп жонкуярлик билан умрларини ва вақтларини ушбу масалага бағишлаганлар. Шулар жумласидан, Абу-л-Муин Насафий саъй-ҳаракатлари билан динни ва ақидани тушунишга тўғри ва ишончли йўналиш юзага келди. Ушбу ишда динни нотўғри талқин қилувчилар, хилоф қиладиган одамларга …

Абу Ҳурайра (р.а.) айтдилар: «Расулуллоҳ (с.а.в.) бир куни набиралари имом Ҳусайнни ўпдилар, шу вақтда ҳузурларида Ақраъ ибн Ҳобис (р.а.) ўтирган эди. У киши: «Менинг ўнта болам бор, улардан биттасини ҳам ўпган эмасман», дедилар. Жаноб Расулуллоҳ (с.а.в.) унга қарадилар-да: «Меҳр кўрсатмаган кишига Аллоҳ таоло ҳам марҳамат қилмайди», дедилар».

Солиҳа бир аёлнинг эри мунофиқ ва жоҳил эди. Аёл ҳеч бир ишини “Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм”, демасдан бошламасди. Мунофиқ эрнинг эса бу калимани эшитгани заҳоти жаҳли чиқар ва хотин бечорага озор беришни янада кучайтирар эди.  Солиҳа аёл эса эрининг жафоларига сабр этар ва унинг тўғри йўлга келишини сўраб Аллоҳ таолога дуолар …

Юртимиз заминидан етишиб чиққан, илк Ўрта асрлардан бошлаб диний ва дунёвий фанларда оламшумул кашфиётлар қилган алломаларимизнинг ҳаёт йўли ва фаолияти Европа жамиятларида катта қизиқиш уйғотган. 

Дин насиҳатдур чиройли муомалада диндандур. Инсонга вожиб бўладиган нарсаларнинг биринчиси чиройли одоб ахлоқ билан хулқланмоқликдир Аллоҳ Таоло ўзининг азиз китобида севикли Пайғамбаримиз Муҳаммад Мустафо Саллоллоҳу алайҳи васалламнинг гўзал хулқларини мақтаб шундай деди:

Устозлар шундай улуғ мақомларга эга зотлар экан, киши шундай юқори даражаларга эришишлиги учун ва устозликка лойиқ (муносиб) зот бўлиши учун нималар қилиши керак? – деган саволга улуғларимиздан бири шундай жавоб қилган эканлар: «Киши устоз бўлишлиги ва бошқаларга таълим беришлиги учун аввало ўзи олим бўлишлиги, тақводор бўлишлиги, унда дунё севгиси ва …

Устозлар ва таълим бериш ҳақида сўз борар экан, инсоннинг ҳаёлига: «таълим беришликни биринчи бўлиб ким бошлаган экан? – деган саволлар келаверади. Бу саволнинг жавоби сифатида Қуръони каримдаги ушбу оятни келтиришни лозим деб топдик: ألرحمن علّم القرآن خلق الإنسان علّمه البيان.(الرحمن ). Яъни, Аллоҳ таъоло «Ар-Раҳмон» сурасининг 1-2-3-4 оятларида марҳамат қилиб …

Имом Бухорийнинг илмий мерослари ўзининг ҳажми, замонасининг диний ва ижтимоий фанларини тўлиқ қамраб олганлиги билан кишини ҳайратга солади. Имом Бухорий ёшлик пайтлариданоқ китоб ёзишга киришганлар. Хатиб Бағдодий берган маълумотга кўра, Имом Бухорий бу ҳақида шундай деганлар: “Ўн саккиз ёшга етганимда саҳоба ва тобиъийнларнинг масалалари ва сўзларини таснийф қила бошладим. Бу, …

“Суннат” ва “Ҳадис” атамаси бир хил маънони билдиради. Аммо уларни диққат билан ўрганадиган бўлсак, ҳадиснинг хос, суннат умумий эканини биламиз. Ҳадис деганда, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг айтган гап-сўзлари кўзда тутилади. Суннат сўзи эса, араб тилида “сийрат, тариқат – маънавий йўл”. маъносини англатади. Тариқат ёмонлик ниятида хам, яхшилик ниятида хам бўлиши …